مقایسة روش‌های تجربی، فیزیکی و شیمیایی در تعیین عامل تبدیل TDS از ECdw نمونه‌های اندک گرد و غبار

نوع مقاله : مقالات یادداشت فنی و کوتاه

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای بیابان‌زدایی، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

2 دانشیار دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

چکیده

کل مواد جامد محلول در آب (TDS, mg/L) نشان دهندة مقدار وجود املاح در آن است و معمولاً محاسبة آن با اندازه­گیری هدایت الکتریکی آب (ECw, µS/cm) و ضرب آن در عدد تجربی 64/0 انجام می­شود. این ضریب کلی است و مقدار آن بسته به نوع نمک­های محلول در آب متغیر است. در واقع دستگاه­های اندازه­گیری TDS با اندازه­گیری EC محلول و ضریب تبدیل پیش فرض یا انتخابی توسط کاربر، مقدار TDS را نشان می­دهند. از این رو، روش دقیق آن است که با توجه به نوع املاح محلول این ضریب محاسبه شود. در این پژوهش به منظور تعیین دقیق مقدار املاح محلول همراه گرد و غبار فرونشسته در تله­های رسوبگیر نصب شده در اراضی شمال دشت یزد-اردکان و به دست آوردن ضریب محاسبه TDS از ECdw حاصل از آبشویی مقادیر اندک گرد و غبار، سه روش شامل استفاده از ضریب تجربی 64/0، توزین باقی­مانده تبخیر به شیوه فیزیکی و اندازه­گیری غلظت یون­های موثر بر شوری به روش شیمیایی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج مقایسه میانگین عامل­های تبدیل به دست آمده حاصل از سه روش با آزمون توکی در سطح 5 درصد نشان داد ضریب تجربی 64/0 برای تعیین TDS از ECdw، مقدار TDS را به طور معنی­داری کمتر از مقادیردو روش دیگر برآورد می کند.  بنابر این، استفاده از این روش، منجر به کم نشان دادن مقدار املاح به همراه گرد و غبار در منطقه مطالعاتی خواهد شد. میانگین عامل تبدیل TDS به دست آمده به روش فیزیکی و شیمیایی بدون اختلاف معنی­دار به ترتیب با اعداد 03/1 و 90/0 در مقایسه با عدد 64/0 روش تجربی، امکان برآورد دقیق­تر TDS از داده­های اندازه­گیری ECdw حاصل از آبشویی گرد و غبار را فراهم کرده و از آنها می­توان در تنظیم عامل تبدیل TDS در دستگاه­های اندازه­گیری همزمان EC و TDS استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها