%0 Journal Article %T ارزیابی خطر فرسایش بادی دشت ابرکوه با بهره‌گیری از تصاویر ماهواره‌ای لندست %J مدیریت بیابان %I انجمن علمی مدیریت و کنترل مناطق بیابانی ایران %Z 2476-3985 %A جبالی, عاطفه %A زارع چاهوکی, اصغر %D 2021 %\ 11/22/2021 %V 9 %N 3 %P 17-32 %! ارزیابی خطر فرسایش بادی دشت ابرکوه با بهره‌گیری از تصاویر ماهواره‌ای لندست %K ابرکوه %K باد فرساینده %K رطوبت سطحی خاک %K عمق نوری هواویز %R 10.22034/jdmal.2021.538377.1350 %X فرسایش بادی از مخاطره های طبیعی در مناطق خشک و نیمه خشک است که با فرآیند کنده شدن و جابجایی ذرات خاک توسط باد همراه است. شاخص خطر فرسایش بادی (WEHI) چهارچوبی از مدل‌سازی فرسایش بادی است که با در نظر گرفتن مجموعه‌ای از آستانه‌های سطحی، اقلیمی و با بهره‌گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی، حساسیت زمین نسبت به فرسایش بادی را تعیین می­کند. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی خطر فرسایش بادی رخساره‌های زیستی-ژئومورفولوژی متنوع دشت ابرکوه واقع در استان یزد با بهره‌گیری از مدل خطر فرسایش بادی WEHI در سال‌های 1382 تا 1396 است. در اجرای مدل، از سه مولفه فراوانی بادهای فرساینده، درصد اراضی بدون پوشش و رطوبت سطحی خاک استفاده شد و نقشه خطر فرسایش بادی در سه طبقه کم، متوسط و شدید تولید شد. به‌منظور ارزیابی کارآیی مدل، از داده‌های عمق نوری هواویزها بهره گرفته شد و دقت و معنی‌داری  مدل تأیید گردید (0.01= α). نتایج نشان داد که 107369 هکتار بر سطح اراضی با خطر فرسایش بادی شدید افزوده شده است. فرسایش بادی در منطقۀ مورد مطالعه به‌ویژه در رخساره‌های زیستی – ژئومرفولوژی دریاچۀ نمکی کویر و اراضی شور در حال گسترش است.  در اراضی کشاورزی و دارای پوشش گیاهی تقریباً متراکم، خطر فرسایش بادی کم است. این موضوع می‌تواند اراضی بالادست منطقه را نسبت به مخاطرة حاصل از توفان‌های نمکی با پیامدهای زیستی، اقتصادی و اجتماعی مواجه سازد. %U https://www.jdmal.ir/article_247788_c86942fd3a6b3ed7d9b6617d0b4222f8.pdf