تحلیل اقتصادی روش های کشت نواری و چاله ای در طرح های بیابان زدایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه اردکان

2 استادیارگروه طبیعت ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان.

3 iran

4 دانشیارگروه طبیعت ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان.شگاه اردکان

چکیده

استان یزد به عنوان سومین استان دارای کانون‌های بحران فرسایش بادی به علت ناهنجاری‌های اقلیمی به شدت درگیر بیابان‌زایی است. یکی از راه‌های جلوگیری از گسترش عرصه‌های بیابانی دارای ماسه‌های روان، تثبیت بیولوژیک آن‌ها با استفاده از گونه‌های گیاهی سازگار همانند سیاه تاغ (Haloxylon aphyllum C. A. Mey. Bunge) است. رایجترین شیوه های کاشت گیاه سیاه تاغ((Haloxylon aphyllum کشت نواری و کشت چاله ای می‌باشد و با توجه به اینکه هزینه‌های اجرای طرحها، برای دستگاههای اجرایی حایز اهمیت است و اگر بتوان هزینه‌طرحها را کاهش داد، عملیات تاغ‌کاری در سطح وسیعتری انجام خواهد شد، لذا در پژوهش حاضر، با استفاده از روش آنالیز متره‌و‌برآورد و مقایسه آن با روش آنالیز واقعی به شناسایی مناسبترین روش کشت از دیدگاه اقتصادی اقدام گردید و در هر دو روش، هزینه‌های کشت به ازای هر نهال سیاه تاغ محاسبه شد و به جهت شناسایی اقتصادی ترین روش کاشت، هزینه های مربوط به هر دو روش مقایسه گردید. نتایج نشان‌داد که بین هزینه برآوردی و هزینه واقعی، در هر دوروش کشت اختلافی وجود دارد، بطوریکه این اختلاف در روش چاله‌ای 2/6367 هزار ریال و در روش نواری 94/24033هزار ریال بوده است. در کل روش کشت چاله ای هزینه بیشتری نسبت به روش کشت نواری دارد. اختلاف هزینه این دو روش به ازای یک هکتار بر اساس آنالیز متره و برآورد 36456 هزار ریال می باشد. همچنین اختلاف بین هزینه واقعی دو روش کشت نیز 14/66857 هزار ریال محاسبه گردید. در هر دو روش برآوردی و آنالیز واقعی، هزینه کشت نواری کمتر از کشت چاله ای می‌باشد. این موضوع نشان می‌دهد در عرصه و با صرفه‌جویی هزینه و با استفاده از روش نواری می‌توان سطح بیشتری را برای انجام بیابان‌زدایی اجرا نمود و به جهت کاهش هزینه‌های طرح‌های بیابان‌زدایی پیشنهاد میگردد، در این منطقه جهت جنگل دست کاشت سیاه تاغ((Haloxylon aphyllum از روش نواری استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات



مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 16 فروردین 1403
  • تاریخ دریافت: 22 دی 1402
  • تاریخ بازنگری: 15 فروردین 1403
  • تاریخ پذیرش: 16 فروردین 1403